Yaban arısı larvaları, tırtılların kelebeklerden farklı olduğu gibi yetişkin böceklerden farklıdır. Ve bunun nedeni, tüm eşekarısı ve akrabalarının özelliği olan sözde tam dönüşümdür: karıncalar, arılar, bombus arıları, biniciler. Ergin, hareketli, oldukça agresif ve güçlü bir böcek iken, yaban arısı larvası ise tam tersine hareketsizdir ve beslenemez ve kendine bakamaz.
Bu durum ekolojik açıdan faydalıdır: yetişkin yaban arıları ve larvaları farklı gıdalarla beslenir ve bu nedenle gıda zincirlerinde farklı pozisyonlarda bulunur. Böylece doğa, yetişkin yaban arılarının ve yavrularının yiyecek için birbirleriyle rekabet etmemesini ve yaşadıkları bölgelerde besin kaynaklarından en iyi şekilde yararlanmalarını sağlamıştır.
Bu ilginç
Farklı gelişim aşamalarındaki eşekarısı diyetlerindeki farklılık, birçoğunun larvalarının bitki besinlerini hiç sindiremeyeceği noktaya ulaştı - sindirim sistemlerinde onu parçalayabilecek hiçbir enzim yok.
Farklı yaban arısı türlerinin larvaları, kendi türlerinin yetişkinlerinden farklı olduklarından çok daha az farklıdır. Her ne kadar bireysel türler arasındaki büyüklük farkı nedeniyle, larvalar karşılaştırıldığında David ve Goliath'a da benzeyebilir.
İlginç bir fotoğraf - dev bir Asya eşekarısı kağıt yaban arısı larvalarını yiyor:
Şimdi yaban arısı larvalarına daha yakından bakalım (özellikle gerçek hayatta bunu yapmak çok güvensiz olabileceğinden).
Yaban arısı larvalarının görünümü, boyutu ve rengi
Çoğu yaban arısı türünün larvaları aynı görünür ve görünümlerindeki farklılıklar esas olarak yalnızca boyuttadır.
Larva, üzerinde birkaç bölümün açıkça görülebildiği, kesitte kalın, yuvarlak bir gövdeye sahiptir. Ve ince bir beli olan ince bir yetişkin böceğe hiç benzemiyor. Larvaların bacakları genellikle azalır ve sadece kıvrılarak sürünebilir (kural olarak, gelişimlerinin bu aşamasında gelecekteki yırtıcıların hiçbir uzak harekete ihtiyacı yoktur).
Fotoğrafta - sıradan bir yaban arısının (kağıt) larvaları, zaten pupa için hazır. Uzunlukları artık yetişkin bir böceğin uzunluğundan biraz daha kısadır, ancak vücut kalınlığı narin ebeveynlerinkinden çok daha fazladır:
Çoğu yaban arısının larvaları beyaz veya açık sarı renktedir. Ergin böcekler yavrularını korudukları ve iyi kamufle edilmiş yuvalarda sakladıkları için larvalarının koruyucu renklendirmeye ihtiyacı yoktur.
Fotoğrafta - annesi tarafından felç edilmiş bir örümceği yiyen bir toprak yaban arısı larvası:
Yaban arısı larvasının başı o kadar küçüktür ki vücudun ön ucunda zorlukla görülür. Aslında, başın çoğu çeneler tarafından işgal edilir, yumuşak da olsa yemenize izin verir, ancak yine de çiğneme hayvan yemi gerektirir.
Yaban arısı larvaları ne yer?
İşin garibi, ancak tüm halsizlikleri için, yaban arısı larvaları böcek öldürücüdür, ancak kendi başlarına avlanmazlar, ancak yalnızca yetişkinlerin onları getirdiği böceklerle beslenirler. Türler arasındaki beslenme düzenleri arasındaki fark, esas olarak larvaların kendilerini besleyip beslemedikleridir.
Kuluçka sosyal eşekarısı tarafından beslenir:
- kağıt;
- Avrupa ve Asya eşekarısı;
- ABD'de Polybean eşekarısı.
Larvaları vücutlarını neredeyse hiç hareket ettirmezler ve peteklerden dışarı bakarak sadece başlarını döndürebilirler.
Bu türlerin yetişkin eşekarısı, çiçeklerin nektarı, meyvelerin ve meyvelerin tatlı suları ile beslenir, ancak genç nesiller için böcekleri yakalar, çiğner ve duygusal bir kütle şeklinde beslerler.
Bu ilginç
Sosyal eşekarısı larvaları, pupadan çıkana kadar vücutlarında biriktirerek dışkı çıkarmazlar. Genç yaban arısı hücreden ayrıldıktan sonra, çalışan bireyler “mirasçının” oradan bıraktığı her şeyi temizler.
Fotoğrafta - yüksek büyütmede bir yaban arısı larvasının başı:
Çoğu yalnız yaban arısında dişi, larvalar için zeminde vizon şeklinde küçük bir yuva veya dikey bir yüzeye tutturulmuş küçük bir kağıt barınak hazırlar. Dişi, felçli fakat zehirsiz bir böceği bu odaya getirir ve üzerine bir yumurta bırakır. Yumurtadan çıkan yaban arısı larvası böceği yavaşça yer ve bunu, kaybı kurbanın anında ölümüne yol açmayan organlardan yapmaya başlar.
Bu yaban arılarının bazılarında dişi bir kez kurban eder, yumurta bırakır ve yuvayı tıkar. Diğerlerinde, bir yetişkin zaman zaman yuvayı ziyaret edebilir ve içine ek böcekler getirebilir.
Bu ilginç
Yaban arılarının yavrularını besleyebilecekleri canlıların listesi son derece uzundur.Sosyal türler bu konuda evrenseldir - neredeyse tüm tırtılları, kelebekleri, hamamböceklerini, diğer böceklerin larvalarını, yumuşakçaları, sümüklü böcekleri, arıları, örümcekleri ve tahtakuruları ve büyük eşekarısı - hatta küçük kertenkeleleri ve fareleri yakalarlar. Yalnız eşekarısı daha yüksek düzeyde uzmanlaşmıştır: bazı türler yalnızca örümcekler üzerinde avlanır, diğerleri ise yalnızca böcekler veya böcek larvaları üzerinde avlanır.
Larvaları için yuva yapmayan ilkel yaban arıları da vardır. Bunlar, örneğin, dünyanın en büyük eşekarısı olan scoli'yi içerir.
Yetişkin bir dişi skolia, böcek larvalarını aramak için bitki köklerinin yakınında toprağı kazar. Bir kurban bularak onu felç eder ve üzerine bir yumurta bırakır. Bundan sonra, yırtıcı yeni bir av aramak için uçup gider. Larva, yiyeceğinin kaldığı yerden beslenir.
Bu arada, eşekarısı ve parazitler arasında vardır. Örneğin, bazı yaban arısı türleri yumurtalarını doğrudan canlı böceklerin üzerine bırakır ve yumurtadan çıktıktan sonra larvalar kurbanın vücuduna nüfuz eder ve yavaş yavaş onu canlı canlı içerden yerler. Er ya da geç, kurban ölür.
Alman yaban arılarının, genellikle sosyal olan diğer yaban arılarının larvalarını parazitleştirmeleri, yuvalarına girmeleri ve taraklara yumurta bırakmaları dikkat çekicidir.
Gelişim ve yetişkin böceklere dönüşme
Oldukça geniş ve kalın bir gövde sayesinde yaban arısı larvaları, boynu aşağı bakan taraklardan düşmez. Böcek kelimenin tam anlamıyla peteği kendisi ile tıkar ve krizalitten ayrıldıktan sonra genç yaban arısı vücudunu düzeltir ve sakince beşiğini terk eder.
Bu ilginç
Başlangıçta, yaban arısı yumurtayı petek duvarına yapıştırır ve larva, yağlanana kadar tam olarak bu yapıştırıcı sayesinde burada tutulur. Kilosu çok arttığında, beli zaten hücreden düşmeyecek kadar geniştir.
Fotoğraf, larvaların kafalarının dışarı çıktığı petekleri göstermektedir:
Yaban arısı larvalarının gelişimi oldukça hızlı ilerler. Örneğin, Avrupa eşekarısı larvası, bol beslenme ile sadece 12-14 gün içinde dört tüy dökümü ile beş larva aşamasından geçer, ardından kendi etrafına ipek bir koza örer ve pupa olur. Yaklaşık iki hafta sonra pupadan yetişkin bir böcek çıkar.
Yetişkin böcekler için besin rezervuarı olarak yaban arısı larvaları
İlginç bir şekilde, kıtlık zamanlarında, ortak türlere ait yetişkin yaban arıları larvaları besin kaynağı olarak kullanabilirler (daha doğrusu salgıladıkları besin sıvıları).
Her beslenmede, yetişkin birey çiğnenmiş yiyeceği larvaya iletir ve yanıt olarak larva, besleyicinin kendisinin regal ettiği tükürük salgılar. Yetişkin yaban arısı yiyecek getirmese bile, larva sırrı onunla paylaşacaktır. Bu fenomene trofallaksi denir ve kuzeydeki uzun süreli yağmurlar veya soğuk havalarda tüm bir böcek kolonisinin yaşayabilirliğini korumanın bir yoludur.
Fotoğraf, yetişkin bir yaban arısının larvaları nasıl beslediğini gösterir:
Son olarak, yaban arısı larvalarının kendileri de birçok hayvan için gastronomik açıdan ilgi çekicidir. Kuşlar (örneğin, arı yiyiciler) inşa etmeye başlayan yuvalardan isteyerek larvaları çalarlar. Ayılar ve bal porsukları da bu tür yuvaları yok etmekten mutluluk duyar.
Ve Japonya'da, şeker ve soya sosuyla kaynatılmış yaban arısı larvalarından oluşan jibatinoko adlı geleneksel bir yemek var.
Zorlu savaş yıllarında, birçok Japon'un açlıktan ölmemesine izin veren böceklerdi.
Kazayla yok olan bir eşekarısı yuvası: kalın hareketli larvaları gösteren yakın çekim video
Dişi yaban arısı genç bir yuva yapar ve larvalarla ilgilenir.
